Nereye Gidecek Sesim Şiiri - Mustafa Şehit

Doğduğum yeri asla terk etmeyeceğim
Bildiğim her türküyü çağıracağım gecelere değin
Karanlıklara uzanmam lazım yıldızları seyretmem için biliyorum
Ve tepeleri hep sevdim, tepelerin ardına değin

Yüksekleri bizim oranın, fındık, çay, kömür
Alçaklarında boylu boyunca deniz
Tüm haşmetiyle ve gerçekten kapkara
Mavi bir deniz olmasına rağmen oysa

Şehre hiç inmeyeceğim
Nereye gidecek sesim
Masamın üstünde biriktirdiğim sohbetlerim
Bağırışlarım nereye kaybolacak, sokaklar boyu çocuk, genç, yaşlı
Kayıtlardan silinecek, hatıralardan dahi, herkesten ayrı

Yazdıklarımın ne kıymeti var madem, karaladıklarımın
Kurşun kalemim, kâğıtlarım ne olacak ben gidince
Saklasalar kime, yaksalar kime
Ve hatta yasaklasalar bile

Ben gidince adımlarımın ezdiği çimen ne olacak mesela
Bitecek mi yeniden
Tüm bedenimin koştuğu yerler
Sevgilime uzanan dudaklarım
İşittiğim sesler, burnuma değen her koku
Pencereme gizlediğim bulutlar ne olacak ben gidince

Çocukluğumu hatırladığım anlar gibi
Büyüklüğümden utandığım
Babaannemin buruşuk elleri
Isırgana düştüğüm, yandığım yaz günü
Kışın odama dolan mavi aydınlık, geceleri

Kapkara kum, hırçın deniz, beşinci kaya
Denizler boyu dalgalanmalarım ne olacak ben gidince
Ben gidince bir çatal bir kaşık daha eksilecek mi
Akranlarım beni hatırlayacak
Mesela komşular yokluğumu fark edecek mi