Nereye Düşerim Şiiri - Afet Kırat

Sahilinde uykumun, kumun yandığı yerde
Medine’yi düşlerken Fizan’a mı düşerim?
Günahların sevabı ezip kandığı yerde
Sıratın kapısında mizana mı düşerim?

Çatlak dudaktan çıkan şarkımın ortasında
Hasret çekip her ayın altıncı haftasında
Umudum çakılırken dört kolun tahtasında
Her şeyi unutarak isyana mı düşerim?

Acımadan kırarken gönlümün kirmanını
Üstüme çivilenen bu ölüm fermanını
Ellerim gökyüzünde ararken dermanını
Saklanırken kuytuda meydana mı düşerim?

Ne bulurum acaba kırgın ömrün kışında
Yıldızların sehere özlemle bakışında
Kapıları çarparak hüznün her çıkışında
Masalları bitirip romana mı düşerim?

Vazgeçilen umuda aniden haber salıp
Rüyaların içinden pembe nilüfer çalıp
Yükselmeyi isterken gökyüzünden alçalıp
Fırtınadan yıkılmış limana mı düşerim?

Albümden resimleri alev alev yakarken
En güzel anıları sol yanıma takarken
Çekip giden yılların arkasından bakarken
Baharları unutup hazana mı düşerim?

Vefasızca ayrılıp gönlümün muradından
Yeni isimler seçsem çiçeklerin adından
Barışı simgeleyen güvercin kanadından
Savaş adı verilen ummana mı düşerim?

Kimliksiz sevdaları saçlarıma taç yapıp
Sabır yapraklarını yarama ilaç yapıp
Yeniden şaha kalksam kendime kırbaç yapıp
Huzur sarayına mı zindana mı düşerim?