Nereye bu gidiş Şiiri - Zuhal Kavlak

acı bir kayboluştu bu bendeki
içimde ağlayan biri vardı bi zamanlar
en son hatıramda bu kalmış çok acı
şimdi uyandı sanırım ruhum
kimim kiminleyim nerdeyim hala bilmiyorum
ama hala bir yumruk var yüreğimde bir düğüm var boğazımda
susturamadığım çığlıklar dipdiri capcanlı kulağımda
söküp atamıyorum kahrolası çaresizliğimi
silemiyorum ne beni nede bensizliği

hiç değişmeyen bir şey var tabi
hala acımasız insanlar
hala doyumsuz yalnızlık
ve hala inatçı mutluluk bana gelmemekte
neydi kavgam kendimle
ızdırap mı aşık etti beni kendine
kavgalar mı soysuzlaştırdı böyle
yalnızlık mıydı gözlerime kara perdeleri indiren
hasretin miydi hafızamı silip geçen
neydin kimdin bir yüzün kaldı bende
rüyalarımdan hiç eksilmedin

bir ateş düştü ki içime değme gitsin
hayra alamet değil bu inleyiş
bu çığlıklar bu feryatlar bu isim
adın çığlık çığlık kulağımda
sen değilsin hayata yenilen
sen olamazsın daha seni bulmamışken
eyy yar bugünü mü seçtin
söyle bensiz nereye bu gidiş
şimdi bensiz nereye bu gidiş.