Nereye Böyle Şiiri - Abdullah Oral

Nereye Böyle

Fırtına sesiyle gelen çocuk
Nereye böyle

Sensizliğe
ağlamayı unutan gözlerimi
sürdüm tepelerin yüksekliğine
ancak dağlar anlayabilir diye
yüceliğini yüreğimin..

nereye böyle
ey yüreğimin kızıl koncası
henüz öpülmemiş
gülüşlerini bırakarak ardında..

daha başlangıcındayız her şeyin
şarkılar saklıyorum sesimde
ellerimde bir demet şiir
seni anlatıyorum albatroslara..

nereye böyle.
türkülerimin kanayan yüreği
yüklenmişsin kırık imgeleri
her şeyim başlangıçsız
bilmez misin uyku girmez sensiz
deniz vurgunu gözlerime.

bak yanık bir söz
kırık bir gülüş yol alıyor ardından
hafif seken adımlarla
nasıl anlatılır sensiz gök kuşağının gizleri.

ey sevda kırlangıçlarını
kanatlandıran sevgili,
söyle nereye böyle
vazgeçilmez kılarak özgürlük kavgamı
söyle daha kaç kez sınanmalıyım
düşe kalka sana gelen yollarda..