Huzursuz Düşünce Sendromu

Gücüm yok bu aralar yaşamaya.
Kamadı takatim, hayata.
Kalmadı derman, yaralarıma.
Bilmiyorum nereye gider,bu yol.
Sonraki zaman ne gösterir, bilmiyorum.
Soğuk her şey sanki bana.
Kaçıyor gibi huzur benden.
Hüzünse ayrılmıyor peşimden.
Günler geçiyor oysa,
Adımlar tükeniyor yavaş yavaş.
Ben hala hangi yoldayım bilmiyorum.
Nereye gidiyorum ki ben?
Kırılmışlıklarmla,yorgunluklarımla,
Vuslatı meçhul olan hasretlerimle nereye?
Yaşıyorum ama nasıl…
Boşluklarla doldurulmuş zamanlarım,
Bin dert açmış anılarım.
Kalabalıklarla boğuşuyor yalnızlığım.
Ruhum, hissiyatım,hayallerim,
Birbirine uyuşmayan can damarlarım benim.
Meçhul bir gemide yol alıyorum şimdi.
Elde kalan bir avuç bir taşım, göz yaşım.