Verdim son kararımı kalbim senden başkasını sevmeyecek.
Günler değil aylar değil yıllar geçse bile dilim ismini söyleyecek.
Yalandan olsada seviyorum de sadece bu gecelik ne olur ne değişecek.
Nereye baksam sen varsın yeterince ağladım gel birleşek.
Gülemiyorum mutlu değilim acılar kalbime iyice saplandı.
Gözlerim geceleri kanlanıyor bu ani ayrılık beni hırpaladı.
Şimdi etraf karanlık büyük rabbim göstermesin aydınlığı.
Ağlayarak doğdum ağlayarak ta ölüyorum ölü bedenimi onun önüne atın o hazırlamıştır mezarımı.
Sevsek ihanet ettiler hepsi yarı yolda bıraktılar.
Hep acı çekmeye ayrılığın işkencesine mahkumdur haklılar.
Baş göz üstünde tutuluyo herkesten iyi oluyomuş sevgiyi satanlar.
Derdinde bile dert vardır sevdiğine sevdiği kıza sadık olanlar.
Sana karşı gelemem bilirsin iyi bilirsin karşında bükülür boynum.
Ama şimdi hayatım hayat değil sensiz iyi bir yol değil yolum.
Ağlarken çok kötü oluyorum birden gidiyor soluğum.
Bana çok acı koyuyo ama sende bir fark yaratmaz ki yokluğum.
Başım dönüyor hep canımda can kalmadı ah şu batası ayrılıklar.
Yinede benim kadar ağlayamaz havada ki kara kara büyük bulutlar.
Mutluluğun m’sini bulamaz ayrılıklara tutulanlar.
Nereye baksam sen varsın umurunda değil mi yazdığım bu isyanlar.
Adam olmazmışım ben büyüklerim hep böyle der.
Bazen nefret ederler bazen aslanım deyip severler işine gelip gelmeyenler.
Göçmen kuşlar gibi olmak istiyorum ama gidipte gelmeyenler.
Nereye baksam sen varsın içimde büyüyo ateşler.
Gönlün geçti benden sıkıldın anlarım tabi ayrılmak istersin.
Aylarca birlikte oldukta hiç acımadan sevmiyorum deyip bitirdin.
Yaklaşmaya çalıştıkça kötü olduk istemedin beni oraya buraya ittin.
Sahibim sen olduktan sonra ben olurdum kedin köpeğin.
Deli gönül isterde yazamaz bu yaşıma kadar çektiklerimin hepsini.
Anlatıyorum ama kendi kendime senin hakkında ki düşüncelerimi.
Bu sayfalarda not ediyorum şimdiki gibi berbat perişan hallerimi.
Nereye baksam sen varsın diyemiyorum annemlere senin ihanetini.
Bu gözyaşlarım feryatlarım perişanlığım biliyorum ki senin için boşu boşuna.
Bir aşkı yaşamayamadık önceden mi paslanmış iğnemiz ayrılığa.
Belki çaresizliğim karar kıldırır 16. Yılımda intihara.
Zorla yaşamak zorunda mıyım beni derdim adam etmez be baba.
Aynalar bile beni bana düşman etti sevdiğim etme gel.
Tek aşkın için yaparım her şey veririm neyse bedel.
Aldanma görünüşüme kararlarına isyan ediyo yürektekileri yazan bu el.
Hiç acımadın şimdide acıma öyle sözler söyle ki benliğimi del.
Bizi tanıyanlar helal olsun deyip mutluluklar diliyorlardı.
Bizi taktir edip bizde görmüşlerdi gerçek aşkı sevdayı.
Son noktayı sen koydun beni öldürmek için mi istedin ayrılmayı.
Nereye baksam sen varsın ben ölüden beterim hadi hayırlısı…
05/08/2012
22:19 Pazar
Kayıt Tarihi : 28.10.2013 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Sonar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/28/nereye-baksam-sen-varsin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!