Nedir bu hayat, nedir bu oyun?
Bilinmeze doğru gidiyor soyun.
Diyemez hiçbiri geçmişine elveda
Geçmişi de anından beter hayatta.
Ağlayamaz, inleyemez, haykıramaz,
Sövemez anasını sattığımın dünyasına.
Ben de sizin diyemez
Küfreder gibi gözünün önünde
Yan gelip yatanlara
Çalıp oynayanlara
Sefaleti görmeyenlere
İçinden geldiğince sövemez.
Hem sahi,
Bu ne acayip bilmece?
Ne gündüz biter ne gece.
Kime söyleriz derdimizi?
Ne hekim anlar, ne hoca…
Kimi işinde gücünde,
Kiminin donu yok kıçında.
Ağız var, burun var, kulak var.
Ama hepsi ayrı biçimde.
Kurtulamadı insanım,
Kurtarılmadı çilesinden.
Bitmeyecek de isyanım
Bu acımasız düzenden.
Anlamayacak da bizi kimse
Anlamadılar da zaten.
Öyle kalacağız kendi kendimize
İnleyeceğiz hep yerimizden.
Dedim ya;
Bu ne acayip bilmece?
Ne gündüz biter ne gece.
Kime söyleriz derdimizi?
Ne hekim anlar, ne hoca…
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 09:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!