Acele ile geçti önümden,
“Nereye? ” diye seslendim arkasından
Dönmeden, duraksamadan yanıtladı;
“Ölüm ile randevum var, sonra yanındayım, Ey Ölümsüzlük.”
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Tebrikler,'ölüm inanmayanların işi'.
Herkese bir randevu verilmiş ama gün belli değil.
Saygılarımla
Espiri çok güzel. Eğer ölümü şekil değiştirme veya topraktan gelip yine toprağa dönme olarak kabul ederse insan, ölümsüz olur herhalde.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta