İnsanlığın yüzkarası, başbelası, bil ki korkudur,
Kalbe girip büyüdü mü, yaptırdıkları kan dondurur,
Kimi zaman koca duvar olup bir meleği durdurur,
Bazen acizin aklını hain planlarla doldurur.
Hangi kılıkta olduğu kestirilmez pek sinsidir,
Korku salan güçlünün bedeninde bilmem neresindedir,
Namusluyu sessiz eder inzivaya çektirir,
Namussuza kuvvet verip cümle namusluyu ezdirir.
Dayak olur, güçsüzü şiddetle pusturur,
Kurşun olur katile savunmasız adamı vurdurur,
Töre olur, kız öldürür, soyun namusunu kurtarır,
Para olur, koltuk olur,bu güçle dünyayı ürkütür.
Korku, bütün saltanatı cılız kalpte sürdürür,
Kardeşi kardeşe kırdırarak ocakları söndürür,
Koca şehri utanmadan bir tekbirle ayaklandırır,
Bir otelde gönlü nurdan otuzyedi canı öldürür.
14.6.2009
Sevgi KeskeKayıt Tarihi : 16.6.2009 18:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!