Neresinden Bakarsan Bak 'layla' Yazar Ha ...

Yine aynı hüzün melodisi çalıyordu her yerde
Bugün ayrılıkların yıldönümüydü
Yeni bir yıla öpücüklerden arınmış bir vücutla giriyordum.
Bedenim karış karış Layla kokuyordu bugün her yerde
Ve adın sisten bir perdeydi artık gözlerimde

Ben artık o en çok sevdiğin hayırsız şarkının son cümlesinde
Ki o cümle:

Mektuplarının arasından çıkmamıştı,
En sevdiğim ağacın gölgesi değildi o dizeler…
Ve deniz suları da o kadar güzel söyleyemeyecek kadar şairdiler….
Kurumuş gül yaprakları kadar kokulu değildi artık…..
Dudaklarının arasından sessizce kaçan son dizelerdi..
Ki artık o cümleler aortu çalınmış kalbimin aynadaki görüntüsüydü
Bizans zamanlarındaki istanbuldu artık
Mimar Sina’nın kırık çeşmesi
Ölmüş hurilerin baş örtüsüydü! ! !

Hatırlıyor musun layla?
İstanbul nasıl sen kokardı boş zamanlarında
Pierre Lottiden öğrenmiştik her şeyi
Ben hiç unutmam layla;
Bütün boğaz sularını çekip yüzüne üflemekti aşk
Gökyüzüne gözyaşlarından adını yazmaktı
Gece geç saatlere kadar vücudunun festivaline katılmak
Ve sen işsiz başının içindeyken
Sabaha karşı XL bir yalnızlık olmaktı…

Artık; Güneş ışığında demleniyordu İstanbul
Beyoğlu karanlık
Umutlar tükeniyor balık ekmek arasında
Ve kan içinde boğaz suları
Layla kör olmuştur ya da sağır
Artık yasak aşklar kokusu üstünde
Sokak ortası çarpışmaların sol köşede
Yağmur damlalarına özeniyorken gözyaşların;
Yasadışı parlayan bir yıldıza;
Tedavi için gereken bir nakilsin sen Layla

Ve inan, inan sevgili
Sensizliğin başkentinde komadayım aşkından
O kalp ağrılarının sancısı
Yeni ayrılıklara gebe zamanın
Yüksek dozdaki aşkpirini’sin sen
Ki onu da yuttun
Onu da yutkundun
Doğan ayrılıkları bana yutturdun

Mavilere toz konduran kırmızı bir gülsün artık layla
Sabahlara karşı muhteşem üçlü diye nitelendirdiğim;
Yani; Sen, yaprağın ve kalbime giren kökün
Ve seni besleyen o muazzam bahçeler
O masum kelebekler de seni emdiler
O masum kelebekler memelerinde büyüdüler
Yeni aşklara gümüşten koynunda;
Binlerce Layla bahşettiler…

“ Oysa sen de bir çiçek emmedin mi sevgili?
Sen de maviden çalmıyor musun gözlerini? ”
Dedim…
Ve toza bulanıp dumana karıştı saatler

Yine aynı hüzün melodisi çalıyordu her yerde
Gözlerimin çukurunda koca bir deve
Ve koca bir layla hörgüçlerinde
Kapanıyor gözlerimde layladan bir perde…

Murat Güler