Nerenden tutsam seni yine kendim
Sanki kan üzre damlayan kan gibi
Kaybettiğimde anlayabildiğim kalp
Ocakta kaynay suya yağan kar gibi
Nerenden tutsam seni yine kendim
Buzul camlarda soyunana bakan gibi.
Nerenden tutsam seni yine kendim
Eskiden yediğim dayadığın tadı gibi
Dayaktan değil kırıklarım tutma
Kırıkları kalbimden daha yürektir
Nerenden tutsam seni yine kendim
Gözlüğme miyop camlar takan gibi.
Kayıt Tarihi : 12.6.2004 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!