Bütün renkler üzerimde,
alacalı bir yokluğun ağırlıgındayım..
kırmızı oldukça kan rengi,
kalbimi attığından billiyorum sadece,
ve içimle beni karşılaştıran hilebaz oyunlar,
yine kendi içime ettiriyor sadece..
Saçlarım siyah değil benim
yalnızca gece en tepemde
tenimde toprak kokusu alıyorum.
ağlatmayın beni..! ! .
boğazıma kadar batıyorum.
Mor en sevdiğim renk.
intihar tescili ve ceset torbaları gözaltlarımda,
hiç tenime çalmadı bildim bileli,
güzelliğim tescilli ve adam kaybı el altlarımda,
zaten aynalar bildiğini karşılaşınca unutuyor,
ben kendimi görebiliyorum hey hat'larımda! !
Ayaklarıma dolaştı hep yarınlar,
kimse sağ çıkamadı,çıkmaz boşa.
benim denizlerim elaydı üstelik,
gözlerimde yaş yokken,agladım!
nereliyim sormayın,
çünkü ellerimle kapattım..
Toplanın artık gidiyoruz!
gölgemi bırakıyorum yine kendi üzerime,
saçlarım dağınık değil,
yanlızca rüzgar en tepemde,
kimse sormasın nereliyim
bütün renkler ıslığımda gidiyorum.
yaşamı aldım sırtıma emaneten,
kendime geldim,..kendimden geçiyorum..
Kayıt Tarihi : 27.1.2007 23:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Işık sadece resim sanatı için değil aynı zamanda şiir sanatı içinde vazgeçilmez bir öge..
ne demişti arif nihat
ışığı önüne al,yürü
gölgen arkandan
ister gelsin ,ister gelmesin...
TÜM YORUMLAR (2)