Nerededer Şiiri - Abdullah Tanrıkulu 2

Şu yalan dünyada
Dert hacısına döndüm
Keder fıçısına
Ağlama duvarına
Seyyah olup derdime çare aradım
Pazar pazar, diyar diyar
Bakmadığım dağ
Gezmediğim ova kalmadı
Yoktur derdimin dermanını bulan tabip
Ne bedenimde bir eş
Ne de kalbimde bir eş buldum
Kandım feleğin oyununa
Genç iken bandırdım kendimi
Haram suyuna
Doladım dert halatını boynuma
Yar diye akrep koydum koynuma
Gülmedi yüzüm
Dinlenmedi hiç sözüm
Öyle yaktın ki beni
Ne yaptıysam bu ateşi söndüremedim
Hiçbir söz bu gönlüme söyletemedim
Tövbe de olsa şu dilime
Bir gem vurduramadım
Geldi geçti devran
Her koştu gitti ben kaldım yaya
Kıymetsiz padişah yeleğini giydi
Ben ise kaldım ortada üryan
Elimi tutanı dost saymıştım
Meğerse hepsi çıyan
Geldi geçti insan kervanı
Çok zordayım dostlarım hani
Ölüm baki dostluklar fani
Dara düştüm fark edemedim oldu ani

zengezur net