Kaç parçaya bölünecekti bu ruhsal düşünceler, kaç parça ben olacaktım, ayrı ayrı bedenlerle, hangi bedenim bana ait olacaktı ruhsal öz duruşumla?
Bittim artık, sevgili, bittim son cümlelerimle, bu bezginlikle acınası duruma düştüm…
Yoruluyorum gecede, yoruyorum geceleri, sahipsizliğin kurşunu yırtıyor bedenimi, düşüyorum artık…
Zorluyorum tüm bakışlarımı karanlıktan kurtarmak için. Sımsıkı kasıyorum bedenimi üşüme sancılarından, neredeyse bakışlarım üşüyecek artık ve ben bu yorgunlukla son adımlardayım hayata doğru…
Kaç ben var ruhsal bozuklukla ortada dolanan ve hangi bedenim yakışıyor aslolan ruhuma?
Tamamını Oku
Beğeniyle okudum
yüreğine sağlık üstadım
Çok içtendi yine Mustafa Bey.. Zamansızlıktan birkaç yazınız var hala okunmayı bekleyen.. Affımı dilerim, elde değildi inanın...
'Sevemez insan hiçbir şeyi, sevdasına düştüğü yari kadar... Doğanın kanunudur bu sanki.. Aşk içe düşene kadar anlamazsın neler olup biteceğini.
Yazmsaydık denilenler elinde olmadan yazılır.. Şiirler, mektuplar çıkar her köşeden.. Şaşar kalırsın hatta.. 'Bunları ben mi yazdım' diye...'
Tebrikler Mustafa Bey... Sürükleyici yazılardan biriydi...
Uzaksın...
Tüm düşlerimin ulaşamayacağı kadar uzaktasın...
Ama bir an, öyle bir an geliyor ki,
gözlerime gelip çakılıyor gözlerin, benden de yakın olarak...
benim de listemde can...kaleminize sağlık..
uzuuun uzun anlatmış mustafa üstat. İçindeki fırtınaları, vazgeçilmez olan duygusallığının en azından bakışlarını üşütenleri... tam puanımla listemde abi...
Uzaksın...
Tüm düşlerimin ulaşamayacağı kadar uzaktasın...
Ama bir an, öyle bir an geliyor ki,
gözlerime gelip çakılıyor gözlerin, benden de yakın olarak...
O kadar güzel...içten...duygu dolu bir yazı...kutlarım...yüreğinize sağlık efendim...
Bitimsiz Sevgilerimle
emeğine sağlık üstad
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta