Şizofren bakışlarımın ardında Saklı beni kimse bilmez,
Ben bile bilmem kimim ben...
Önümde uzayıp giden onca yollara bakarım da,
Bilmem hangisi benim yolum, kaybolurum....
Yolunu kaybetmiş bir çocuğun Çaresiz gözyaşlarına boğulurum,
Kimse Görmez, bilmez...
Kayıp sokaklarda ararım kendimi,
Yol boyu uzanan iğde kokularında bulur gibi olurum çocukluğumu,
Bir yağmur damlasıdır oysa akar gider.
Kayıt Tarihi : 16.6.2015 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendimize söylediğimiz
varmışız gibi birbirimize alışmamız
ölmüşüz gibi birbirimizi unutmamız
olduk mu hiç? öldük mü şimdi?
yaşadık mı? doğduk mu?
bir varmısız bir yokmusuz
yalan...
........
unuttuk ölenlerimizi
yada
hiç yaşamadı onlar.
TÜM YORUMLAR (1)