Şehrin taş yığınları arasında kaybolmuş hayatım..
Vefasız insanlara bağlı yaşamdan kopmayı öğrenmiş kalbim..
Ama şimdi farklı bir yerdeyim..
Sormayın neredeyim..
Ve yağmurun toprak kokusunu özlemiş bedenim..
Vefayı amaç edinen insanlara susamış yüreğim..
Yeşilliğin sessizliğine, ağaçtan koparıp yediğim bir elmanın doğallığına nefessiz kalmış ciğerlerim..
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta