Bir bulut olmuşum,
Hep aynı toprağa sevdalı.
Sağanak halim eritir toprağı,
Özlemimde, Çisil çisil bir bahar.
Ben hep baharı anımsarım...
Bilirsin baharlar,
Yağmurları içtiği vakit,
Toprağına hayatı
Ve sevgiyi getirir...
Bir tohum olmuşum sonra,
Susmuşum…
Unutmuşum sonra varlığımı
Varlığıma ihanetim kalmış
Bilememişim neredeyim.
Sormuşum asırlara.
Zamanların ürkek,
Zamanların cesur,
Sessiz çığlıklarına…
Sormuşum kendimi;
Neredeyim?
Anlarım her şeyi birer birer.
Bir yerdeyim öyle aç,
Öyle yabancı…
İsimsiz bir orman,
Çiçeksiz bir bahar...
Dokunuşlar,
Küfür gibi...
Susmak istiyorum,
Yasak...
Konuşmaktan sıkılmışım..
Ağlamışım bir toprağa hasret,
Öyle kayıp bir gök…
Gülmüşüm,
Gülüşlerim yitik bir rüya…
Gördüklerim,
Sustuklarım...
Tutmuşum ellerimle toprağı
Ve renkleri sevmişim...
Anlamışım artık her şeyi;
Ellerim yalan,
Renklerim çaresiz.
Ölmüşüm meğer…
Kayıt Tarihi : 7.1.2002 16:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!