Yalnızsın bir akşamüstü
yapayalnız.
Korku karanlığının yalnızlığına bürünmüş
yüreğin belki de
bir akşamüstü,
yıldızlar gibi titreşmekte
umut dolu, sevgi dolu,
nefret, yasak ve
heyecan dolu belki de.
Yüreğini ortaya koyabilmek
ne güzel.
Sabahın erken ışıklarında,
dört bir yanı sarmış
çiğ taneleri altında
gözlerini gökyüzüne açmak
ne güzelmiş,
ne güzel.
Ağlamayı bilmek sevdiğine,
ağlamayı bilmek
geceleyin gülen yıldızlara,
yokluğuna,
varlığına, her şeyine
ne güzel.
Bazan
bir sen kalırsın
bir de ben karanlığın ortasında
yapayalnız,
düşler yapayalnız,
ağlarsın geçmiş, gelecek günlere,
ağlarsın yal
..........
..........
Kayıt Tarihi : 20.6.2018 12:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Ali Albayrak](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/20/neredeydiniz-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!