Neredeydim Şiiri - Poyraz Fahri

Bir sabah uyandım Antalya'da
Bir sokaktayım sanki, ya da
Olmayanların olduğu yerdeyim
Kimse bilmez ki ben neredeydim

Ben uyanışın eşiğiydim
Bir yağmurun düşüşüydüm
Hep aklında üşüşürdüm
Kimse bilmezdi, neredeydim.

Akşam vakti ay yükselirdi
Belini bir el kavrardı
Sokaklarında kıvranırdım
Yağmur bir sis misali düşerdi
Yel bir bıçak gibi keserdi
Gözlerim lambalara düşerdi
Ben de bilmezdim, neredeydim.
Bir sabah uyandım Antalya'da
Bir sokaktayım sanki, ya da
Olmayanların olduğu yerdeyim
Kimse bilmez ki ben neredeydim

Hasbelkader karşılaşırdık
Ellerimiz yavaşça buluşurdu
Kalbim delice tutuşurdu
Aklım hayallere dalardı
Gözlerim gözlerime dalardı
Aşkın çiçekleri solardı
Işıklar birer birer sönerdi
Kimse bilmezdi, neredeydim.

Uykuların bölündüğü vakit
Yapraklar göğe düşerdi
Ellerim arafta kalırdı
Anılarımızı arardı
Çaresizliğimizi anardı
Bir mum yanardı gözlerimde
Bin umut sönerdi
Ölüm, çevremi sarardı
Bilmezdim, neredeydim.
Ruhum ölülerin denizinde
Batmış gemi güvertesinde
Olmayanların olduğu yerdeyim
Kimse bilmezdi, neredeydim.