Neredesiniz Çocukluğum Şiiri - Ayten Özgün

Ahhh mutluluğumun temel taşı çocukluğum,
Üç tekerlekli bisiklete bindiğim günler.
Rengarenk uçan balonlarım,
Tadına doyamadığım toz pembe pamuk şekerlerim.
Göklerde süzülen uçurtmamın elimden kaçışı
Çay bahçelerinde dinlediğim şarkılar
Birbirine selam veren gülümseyen insanlar;
Neredesiniz?
Akşam babamın iş dönüşü kapıda bekleyip,
boynuna sarılışım.
Sıcak bakışlar ile can buluşum.
Annemin Kucağına alıp kolları ile sarması saçlarımı okşaması, sevmesi.
İkinci kattan trabzanlar'a at biner gibi aşağı kaymalarım
Neredesiniz?
Her gün arkadaşlarla toplanıp ayaklarımız şişene kadar ip atlayışlarımız,
Mahalle çeşmesinin başında, beş taş oynadığımız günler,
Ağaçlarda ötüşen seçeler.
Annemin kahvaltı için hazırladığı ,kızarmış ekmeklere-

tereyağı üzerine reçeller sürüp, hadi ekmekler soğumasın
Kahvaltı hazır demesi.
Yudum yudum içtiğim bir bardak su.
Hiç aklımdan çıkmıyor o günler,
Neredesiniz?
Denizin yosun kokusu,
Rüzgarın nefesi,
Martıların kanat çırpışları.
Akşamın kızıllığında, denizin üzerine binlerce yıldı-
serpilmiş gibi pırıl pırıl parlayışı.
İnsanların birbirine ,güven veren, sıcak bakışları.
Gülümseyen yüzler, selamlaşmalar,
Bunlar neden kayboldu,
Ben sizleri bulamıyorum,
Neredesiniz?
Çocukluğumun , mutlu yılları.
Yoksa ben hayal 'mi kurdum,
Yada rüyamıydı tüm yaşadıklarım.
Hepinizi çok özledim.
Neredesiniz?