Neredesin Teyzeciğim? Şiiri - Ahmet Emer

neredesin teyzeciğim
rahat mısın hoş musun
niye boşuna soruyorum
tanrının cennetindesin

etli yeşil fasulyen geldi aklıma
çocukluğumda yemiştim yaş ellibir
eti var mıydı bilmiyorum ama
hayatımda yediğim en güzel yemekti

ara sıra ziyaretine gelirdim
sıralardın önüme turşuları
hangisini yersin diye
domates büber patlıcan salatalık

hani zehirlenmiştim hastanedeyim
gözümü açtım sen yanımdasın
inanmasam da hoşuma gitmişti
dualar okuyuşun teyzem

yetmiş küsur yıl yaşadın
kırmadın bir tek kişiyi
gelinlerin kardeş idi
sen idare ettin diye

hep eşit davrandın oğullarına
yoktu bir eksik bir fazlası
bir tuttun beni de onlarla
ne eksik ne fazlası

ne iyi kadındın sen tayze
yarı değil tamamıydın anamın
hiç bir şeye boş vermezdin
takipcisiydin davanın

evin dolar taşardı
her gün bir düğün bayram
hem yer hem yedirirdin
demezdin hiç el aman

bir iyilik meleğiydin
hem akıllı hem deliydin
bilen bilir herkes bilmez
sen çoğunun velisiydin

çok severdin eniştemi
gidişin de ondan oldu
o da çok sevmişti ya seni
arkandan o da gitti

senden gayrı iki teyzem var
senin yerin bir başkadır
bir abin bir erkek kardeşin
dolduramaz senin yerin

sen bir önderdin herkese
akşehir'e geldik önce
ardından da izmir' e
yol gösterdin sen bizlere

ah teyzem vah teyzeğim
pek erken oldu gidişin
abin ablan varken önde
niye önce sen gittin

hem gerici hem çağdaştın
yaşamında çağlar açtın
bilmiyorum ben de şaştım
aramızdan neden kaçtın

hastanede yatıyordun
diyaliz masasındaydın
bilincin yok dendi ama
beni hemen tanımıştın

canım teyzem can teyzem
hanım teyzem bal teyzem
memnun değilsen geri gel
memnunsan hoşça kal teyzem.