Arsız ve hayta düşüncelerle geçen bir zaman sonrasında, gecenin üçte ikisi ile günün yarısından fazlasında benimlesin...
Hani sorardın ya “beni düşünüyor musun “diye, yok düşünmüyorum sadece uykumun içinde ve günümün yarısında hep benle yaşıyorsun…
Nefes seslerini içimden sayıyorum, dudak büküşlerini gözlerimin önünden geçiriyorum, su içişini, öfkelenişini, yalanlar söylediğin zamanları bir bir birbirinden ayırıyorum…
Zor mu oluyor bilmiyorum ama geberiyorum hasretin öfkesinden…
Dünlerin ardındaki yarınlardan nefret ediyorum. Hepsi tek tek sensiz geçecek, hepsinin içinden gün karası bulutlar, hepsinde ayrılık sızısı ve sensizliğin havadaki kokusu ki artık nefes almalar bile üşengeç zamanlar yaratıyor bana…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta