Neredesin sevgili Şiiri - Veysel Çakır

Bir yarım asır geçti, ömrümün üzerinden
Doğduğumdan beridir, ben seni arıyorum
Ne kadar yıldız kaydı, düşerek gözlerimden
Neredesin sevgili, gel sana varıyorum

Kar gibi olsun her şey, yoruldum paklamaktan
Kapatıp gözlerimi her şeyi aklamaktan
Dosta düşmana karşı, bunca şey saklamaktan
Neredesin sevgili, hep başa sarıyorum

Öyle gel ki gelişin, çağırsın gençliğimi
Yüklesin bedenime yeniden dinçliğimi
Mazide bırakayım, yaşanmış hiçliğimi
Neredesin sevgili, kuz gibi duruyorum

Aylar da yeter bana, vazgeçtim senelerden
Sıkı sıkı tutuver, ne olur ellerimden
Hiç bir vefa görmedin, sevilip gidenlerden
Neredesin sevgili, hep seni soruyorum

Biliyorum gelecek, vuslat ateşim yanar
Bir yandan ümit artar, bir yandan yürek kanar
Sabrın sonu selamet, felek sabrımı sınar
Neredesin sevgili, sineme vuruyorum

Sen de insansın elbet, sen de beşer şaşarsın
Bazen dingin olursun, bazen sen de taşarsın
Her şeye rağmen beni, yüreğine basarsın
Neredesin sevgili, canımı veriyorum

Ayı da aldım ele yıldızı da parlattım
Toplayıp sevgileri, geleceğe fırlattım
Sığamadım bir yere, nasıl da turlar attım
Neredesin sevgili, gel serap görmüyorum

24/07/2019 Veysel Çakır