Neredesin Sevgili Şiiri - Gülden Işık

Neredesin sevgili?
Neredesin!
Yokluğun dağ başlarındaki ıssızlığı
serdi düşlerime; korkuyorum.
Yokluğun sabah çiylerini
düşürdü gözlerime; ağlıyorum.
Kayboldu gülüşlerim dipsiz kuyularda
Kaptırdım sevinçlerimi arayışlarda
Gördüğüm, bir ben gibi olanlar
Ne bende sabır var
ne de onlarda derman;
Biliyorum…

Bahar gelip geçti sevgili…
Yaz da geçecek
Yokluğuna alışamadım dersem inan!
Bu bekleyişler
daha ne kadar sürecek!

Neredesin sevgili?
Neredesin!
Daha dün gibi
ayak seslerine koştuğum anlar.
Daha dün gibi
gülüşünle gökyüzüne uçmalar.
Yokluğun deniz dalgaları gibi
kabardı içimde, içime sığmıyor!
Kayalarda patlamaya hazır isyanım
köpükler içinde kayboluyor.

Neredesin sevgili?
Neredesin!
Işığını yak artık sabır fenerlerinden!
Yolunu kaybeden umut gemilerim
demir atsın artık kıyılarıma.
Yokluğun yordu beni sevgili, yordu.
Yıllarım fırtınalara açık limanlarda
direnmekten taşdı
toprak oldu.

1999