Neredesin Sen Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Kaç bayram geçirdin bensiz
Kahverengi gözlerimin ardına sığınarak
Oysa hiçbir arabesk şiir okumamışken sana
Titreyen ellerinle hissederdin nabzımı
Beni ele veren onca şey varken
Mesela, kalbimin binbir parça oluşuna inat
Kirpiklerine yapışan rimel tanesi gibi
Gözlerinin tutsaklığına susamış bir acemiydim

Her sabah, uzun uzun bakıştığın aynalarda
Rehin kalınca yüzün
Saçlarının kumralıyla buluşurdu taraklar her seferinde
Bir telaşe, bir cesaret, bir hüzün
Pusudan kurtulmaya çalışan bir keklik heyecanı
En yakıcı alevlerden bir akkor olup sarardı yüreğimi
Sana dair konuşurdum kimseye sezdirmeden
Bu bahar da yağmuru ve seni yine özleyeceğim
Akdeniz’e hecelerken ismini
Ya da sabrı konuşurken dalgalarla
Ve güneş kızıllığıyla boyarken bulutları
Sana dair ayrılıklar terennüm edeceğim
Sen hiç bilmeyeceksin
Say ki gülüşlerin dahil unuttum hatıranı
Vefasız mıyım ki duygularına karşı
Dün yüreğimin içine sığmıyordun, bugün özgürsün artık
Uzat ellerini ve dokun parmaklarınla
Senin hatırlarını nakşettiğim saçlarıma

Ve kalbimin ritmini, gözbebeklerimi, titreyen dudaklarımı
İsmine dair türettiğim bütün kelimelerimle
Senden ibaret bir acılar sözlüğünü oku
Nedensizlik zihnimi kurcalarken gece uyumadan
Yeniden acı bir kahvenin telvesine saplanır bakışlarım
Senin gümrüksüz limanlarını
Ve kırk kilitler arkasında sakladıklarını
Ve benim çilingir ustalarına dair bildiklerimi
Dilimin sürçmelerinden korkarak kekemeliğe terfi edişime say

Bazen ufkun öte yakasında bakarsın bana
Bazen misafirimsin gece göğümde
Şiirimden başka hiç kimse bilmez
Kim efendi, kim köle

Ekim 2010, Lefkoşa/KKTC