Her tarafı derin kaygı bürümüş,
İnsanlık kokuşmuş, dostluk çürümüş,
Çıkar, rüşvet, hile almış yürümüş,
Her şey gelip, maddiyata dayanmış.
Körleşmiş insani bütün duygular,
Sözde kalmış hatır, gönül saygılar,
Günden güne çoğalıyor kaygılar,
Saygın insan, vatandaşı soyanmış.
Defter isyan etti, yazmıyor kalem,
Herkes havasında bir başka alem,
Kardeşi kardeşe vermiyor selam,
Nifak gelmiş kapımıza dayanmış.
Kullar misafirken bu köhne handa,
Acıma duygusu bitmiş insanda,
Yoksulluk bir yanda, savaş bir yanda,
Yeryüzü al kızıl kana boyanmış.
Para olmuş bu dünyanın kralı,
Böyle midir insanlığın kuralı?
Bu yüzden kulların bağrı yaralı.
Fikret uyur iken kimler uyanmış?
Kayıt Tarihi : 12.6.2015 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/12/neredesin-insanlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!