Neredesin İnsanlık Şiiri - Turgut Çarabatır

Neredesin insanlık hepside mi gölgeden
İnanmıyorum tüm sözlere yok yürekten
Kurşun değil ki yalnızlıktan yıkıldı beden
Yok oluşumu seyretmek demek zevkten

Güvenemiyorum hiç kimseye aldatılırken
Her yer pazar insanlık değerleri satılırken
Acılar yaşanıyor yürekte sabırlar taşarken
Ateşler düşmüş yurduma cennet sanarken

Her acıyı da gördüm yetmez mi yaşarken
Olmaz yaralar kapanmaz herkes kaşırken
Huzurda yok ki her ölüm yüreğimi şişlerken
Hem umutlar kaybolmuş ömürde geçerken

Neredesin ölüm gel kurtar bu zulümlerden
Soğuktan titriyor nefes çık git yüreğimden
Ne kalmış ki çalmışlar hep geleceğimden
Hiç güzellik aramayın her yerde çöllerden