Neredesin ey oğul

Doktorlar çaresiz kaldı
Yandı yüreğim yandı
Anası oturdu ağladı
Başına karalar bağladı

Cehennem gibi yandım
Kömür gibi oldum
Divaneye döndüm
Kendimi mezarlıkta buldum.

Gözlerim gece gündüz ağladı
Bilenler teselli ediyorum sandı
Bu acı yüreğimi dağladı
Bu böyle olmadı

Bu acıya yürek dayanmaz
Kimse beni anlayamaz
Yaşadıklarıma aldırmaz
Yüreğim kimseye kanmaz.

Neredesin ey oğul
Ara kendin bul
Artık sende durul
Bulduğun yere kurul.