Hatibi oldun ümmetinin, habibi oldun rabbinin
Unutmadı kardeşlerin gözler ağlar beklerken seni
Mani oldun cehalete mimar oldun saadete
Neredesin ay yüzlüm neredesin gül kokulum neredesin sen nerede
Hatice’nin gülü Aişe’nin goncası ümmetinin göz bebeği göklerin resulüydün.
--- ------ ---
(M)ani oldun ey Muhammed cehalete
(U)zattın kollarını cehaletten bize
(H)ani derdin ya onlar kardeşlerim diye
(A)ğlarız gidişine yalvarır diz çökeriz dua ederiz dön diye
(M)iğferimiz kırıldı savaşamıyoruz ey nebi döndük gerisin geriye
(M)ahşerde sormaz mı rabbimiz… Bilirim ağlarsın ümmetim diye
(E)rişemedik asrı saadete yok olup gitmekteyiz bu cahiliyede
(D)ön artık ey Resul ağlamasın gözler beklemesin kardeşlerin dön ey nebi
--- --- ---
Neredesin ay yüzlüm neredesin gül kokulum neredesin sen nerede
14 asır evvelinde bir gül oldun ümmetine
ışık oldun yıldız oldun rahmet oldun ashabına
yetim kaldı kardeşlerin anlarsın sen bu duyguyu
yarası azdı ümmetinin merhem sensin şifa sensin...
NOT: ŞİİR DEĞİLDİR İLAHİ İÇİN YAZILMIŞ SÖZLERDİR.
Kayıt Tarihi : 15.2.2019 02:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve dua ile.
TÜM YORUMLAR (1)