Neredesin Anne Şiiri - Gönül Düzgün

daha dün seninle maziyi anlatıp ne çok gülmüştük
bana sevdiğim yemekleri yapmıştın
doğum günüm diye
ve bir gün böbreğim sancıyınca
ne çok ağlamıştın
durakta beklerdin işten dönüşümü
yağmurlu günlerde
şimdi sırılsıklam ıslandım gözyaşlarımla
nerdesin anne
seni kırdığım zaman belli etmeden küserdin
hüzün bulutları dolardı simsiyah gözlerine
çiçeğim benim nazlı kızım diye severdin
yapayalnız ağlarken kimsesiz gecelerde
sesimi duyuyor musun anne
hani söz vermiştin gelin edecektin beni
hani ayrılırsak yaşayamam derdin
gidersen ellere
öyleyse sen niye bırakp gittin anne
bomboş odalarda hayalin dolaşıyor her akşam
rüyamda üstümü örtüyorsun üşümeyeyim diye
bu gün anneler günü ellerini öpmek istiyorum
çok özledim seni neredesin anne
(1985/ Bebek)