Dün seni aradım defalarca telefonla.
Her defasında yıkıldım açılmayan telefonda.
Nerede olduğunu bilmeden yaşamak varya,
Ölüm bile hiç kalır inan bana.
Tahminler yürüttüm nerede olabilirsin diye.
Her tahminde yıkıldım sana ulaşmayı beceremeyince.
Elim telefonun tuşlarında,
Ezberlemiş bir halde sıralarını parmaklarım.
Yokluğun içimde çöreklenmiş şeytan gibi,
Damarlarımda dolaşan zehir misali,
Kalbim inleyen hasta insan misali
Bekliyor gelmeni bilinmeyen yerden.
Tuşları çeviriyorum,
Kalbim çarpıyor yine yoksun diye.
Tam kapanıyorken ahize,
Tatlı sesin beynimin zerrelerinde.
Akıyorum o an ahizenin deliklerine.
Sevgi ne güzelmiş,
Sesin içime su serpmekte.
Haykırıyorum tüm benliğimle.
Seni Seviyorum Aşkım diye.
Cevabı gecikmedi bile.
'Bende sevgilim,bende'
Kayıt Tarihi : 21.12.2005 21:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/21/neredesin-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!