Adem’in ilk çocuklarıydık, sen ve ben.
Gözümü açıp seni ilk gördüğümde,
ilk fırtınanın koptuğu gün yüreğimde,
elimi tutup söz vermiştin bana, demiştin ki;
“aşkım kıyamete kadar sürecek, sen sevmesen de”
Şimdi tufan oldu sevgilim. Sen kayboldun...
Ben Nuh’un yanındayım. Ya sen...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
hani insan bazı çıkmazlara saparda yolunu bulamaz. işte tam o anda bir ışık belirir uzaklardan. işte yaşama tutunacağın an. sedece ve sadece tek bir an kurtarır seni.
insanlığın ilk sevdası (((((( işte şiirin tutunduğu dal. ne güzel bir kelime değilmi??
umarım beni anlamışsınızdır.... saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta