Neredesin Şiiri - Arzu Altun 2

Neredesin..
Yaprak kıpırdamıyor
Ömür serçe cıvıltısı
rüzgar dilsiz, dipsiz gezinir
Sussuz bir yaz gibi
sensiz bu şehir...

Badanasız evler
Kırık dökük salıncaklar
Bomboş caddeler
Herbiri yokluğunun emaresi
Hayalin sokaklarda gezinirken
Gökyüzü bile yalnız
Ne kanat çırpan var
Ne sesini duyan
Sesiz şu deniz
Kıyıları bile şuursuz

Sokak aralarında
Pencere kenarlarında
Sımsıkı kapatıyorum gözlerimi
Sıktıkça gözlerimi
Kirpiklerim dökülüyor
Ağlak yaşlarla...
Gücüm kalmadı artık
Dön diyorum, dön...
Dizlerimde derman yok
Yüreğimde ferman
Hiç anlamadın ki beni
Anlamayı istemedin

Anıların
bir orada bir burada...
Mecnuna dönüyorum
Yankılanırken kulağımda sesin
Koca bir yumru boğazımda
Biliyormusun!
Kapıyı her çaldığımda
Sanki sen çıkacakmışsın gibi karşıma
Çocuğun elini bırakır gibi
Düşüyor kollarım yanlarıma
Konuşurum eşyalarla
Boş duvarlarla
Ve içimdeki yabancıyla

Anlamadın hiç beni
anlamak istemedin belki de
Ah bir bilsen
İçimde gezinen tufanları
Bir anlayabilsen
Seni yere göğe sığdıramayışımı
Özene bezene
içimde sakladığım yeri bi görebilsen
Hıçkırıklar boy boy fidan verirken
Her biri azade
Her biri yangın yeri
Sana tuttuğum
aşk sözümden caymadım
Sevdiğim...
Cayamam ki
Bin yemin ettim
Bekledim ömür kıyımda
tüm dualar üzerine
aşkı tanrı fısıldadı
kul cehennem ateşinde
dilim kurudu
dudaklarım sensiz şimdi
ellerimde elinin hayali
yaslandığım omzun nerede şimdi
Arzu Altun