Neredesin Şiiri - Serhat Fidan

Neredesin
Rüzgar çatırdıyor hasretinden
İse Gök Senlere müptela..

Dikenlere bekçi bendim
Kokun gülleri bile kıskandırmakta
Ne olur yanaş bana
Yüreğim yüreğinle bayramını yaşasın
Ellere gidecek olan ellerin
Yüreğime kandan karanfil diksin

Göz yaşlarım sana akarken
Yüreğim senle mutluyken
Yapma aşklara inanırken
Gerçeklik
hayallerden çıkarıyor beni

Hayallere inat sen diyecem
Aklımda fikrimde
senlere tutunucam
Ellerini tutamam ama
Seni yüreğimin yandığı yerde saklayacam

Canım demeye dilim varmıyor
Canana can vermedikçe...

Biliyorum her şeyin bir sonu olduğunu
Ne hayal
Ne gerçek
Düşlerden kopma bir parça olduğunu
Anladım

Bir garip bakışlar da kaybetmiştim Tebessümlerini
İlklerde buluşamadık
Bari sonlardan buluşsaydik ya
Belki böyle ağlamaz
Arşı titretmezdi ağıtlarım

Ne çok özlemişim
Seni seviyorum demeyi
Seni seviyorumların
Bir yalandan
Bir ihanetten
ibaret yaşamayı..

Ama seviyorum işte
Yıldızların kopma gözlerini
Aydan yapma yüzünü
Güneşten dövülen ruhunu
Ne çok özlemişim böyle ..

Uzaksın başka diyarlardasın
Zümrüdü ankanın yanı mı
Kaf dağının yamacı mı
Neredesin sen
Ey beni çaresizliğe mahkûm eden
Neredesin sen