Neredesin? Şiiri - Ali Havan

Günlerdir sokaktayım cebimde yok metelik
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin
Anahtarı kaybettim yolda kaldım üstelik
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Simsiyah saçlarında yağmurlar ayrı süstü
Sen gittin bu şehirden bulutlar bile küstü
Tüm kapılar kapandı yüzüme akşamüstü
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Kaç kez bu istasyonda bekledim son treni
Dünyaları verirdim müjdeler getireni
Hangi sokağa girsem gölgen karşılar beni
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

İçimde biriktirdim boşalttım valizleri
Haritalara çizdim bıraktığın izleri
Dolandım ardın sıra dağları denizleri
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Her uğradığım şehri dolaştım adım adım
Seni hatırlatacak bir işaret aradım
Limanlarda bekledim gemileri yokladım
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Gece uykuya hasret gündüzler sırtımda yük
Gözlerimin önünden geçer hayalin tek tük
Ateşler içindeyim boğar beni öksürük
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Aynalara bakmadım sensiz yüzüm asıktı
Kimseyle konuşmadım zaten sesim kısıktı
Aklımı yele verdim adım deliye çıktı
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Odamda ağırladım toplayıp hüzünleri
Hasretini paylaştım atladım öğünleri
Bir söndürüp bir yaktım sardığım tütünleri
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Fincanlar vuslatına kapandı fal diyerek
Hevesleri okudum muradım al diyerek
Avuttum gözlerimi hayale dal diyerek
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin

Katlandığım ne varsa senin hatrın içindir
Küskünlüğe bir son ver bu ne anlamsız kindir
Ya mektup yaz ya dön gel bu hasretimi dindir
Nerdesin yüreğimin orta yeri nerdesin
İstanbul/2019
(Kuşatılmış Yalnızlık 2021)