havada yüzen kayığımın içinde sadece sen olacaksın,
spralli ağaçların yanında,
pervane böcekleriyle dans edeceğiz.....
başka bir diyardan gelmiş değilim,
neden her şey yeşil onu da bilmiyorum...
kızgın sevgili bakışları değil küreklerimdeki ağırlığın nedeni,
içimi hiç böylesine şaşkın bırakmamıştım...
bağrımda asılı kalan sızının aklıma sinyal göndermesine az kaldı...
tek sevgiyle bir ömrü harcayabilecek kadar güçlü mü yüreğin?
sınırlarımı sorma bana,
bu dünyada yeri yok gidebileceğim adımların....
her aşığın kayığı farklıdır,
sığdırabilecek kadar sevgi taşımam ben,
her zaman taşar bir yerlerden...
kendine sorduğun soruların yanıtını bende arama,
şıkları yazan da sensin,
soruları yaratanda...
ben sadece kayığı kullandım
bir yerlere çarpmadan,bir şeylere de takılmadan.....
tabi ki sarsılacaktı rüzgarlarda,
tabi ki savrulacaktı başka böceklerin yanına,
tabi ki arasıra düşecektik içinden.....
kürekleri kırılsa da yüzmeye devam eden bir kayık,
havada,
asılı,
içinde darbelerden dili pas tutmuş ben,
ya sen
neredesin?
Kayıt Tarihi : 11.3.2018 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!