Neredesin Şiiri - Hülya Bayram

Bak!
Ölüm bile senden önce geldi.
Hayata erken mi başladım,
Geç mi kaldım aşka bilmiyorum.
Tek bildiğim ölüm kapıda
Bense kapının hemen ardında seni bekliyorum.
Hem düşünüyor
Hem de ağlıyorum.
Ne kadar da zormuş
Son nefeslerini aldığını bilmek diyorum
Ne kadar da zormuş
Pencereden dışarıya son kez bakmak
Masaya son kez dokunmak
Son kez su içmek
Son kez duymak kuş seslerini
Son kez görmek gezen çiftleri
Ve son kez hayal kurmak sana dair
Seninle ilgili.
Her şeyin sonuncusunu yaşamak
Ve bunun son olduğunu bilmek
Ne kadar da zormuş.
YAR!
Ne kadar da zormuş
Ölümün soğukluğunu hissetmek
Sonu beklemek..

Bak!
Ölüm bile senden önce geldi.
Hayat bitti bitecek
Son bulacak her şey.
Kırgınlıklar, nefretler, hüzünler
Peşinden gelmeyecek.
Dünyadayken “gurur” dediğin şey var ya
Orda sana hiçbir şey getirmeyecek
Ve
Ve kalbim
Bir daha atmayacak delice
Seni her gördüğünde.
Dilim bir daha konuşmayacak.
Gözlerim gözlerine hiç değmeyecek
Ve gözlerinde “ben” belirmeyecek bir daha.
Sensizken içimde kopan fırtınalar dinecek
Ve sessizlik alıp götürecek beni.
Kaybetmekten korktuğum “sen”,
Olmayacaksın artık hayatımda.
Hayalimde “üşüyen ellerimi ısıtan ellerin”,
Olmayacak.
Çünkü;
Ne üşüyen ellerim
Ne de hayallerim kalacak geriye.
Çünkü, “ben” diye bir şey de olmayacak artık
Bu alemde..

Sensizken kahrolan, eriyen bu bedende
Sadece sana ait
Sadece senin için
Sadece hayalim için
Seni özlemenin verdiği o acıyla
Zorlada olsa atan şu kalp var ya
Artık hiç atmayacak.
Çünkü ölüm,
Sana sakladığım o kalbi
Bilmeden bana verdiğin o emaneti
Aldı alacak benden.
Bitti bitecek hayat yarr
Ve geldi gelecek ölüm..

En çok da ağrıma giden ne biliyor musun?
Arkamı dönüp
Şu kısacık ömrüme baktığımda
O kısacık ömrü
Seni beklemekle,
Seni sevmekle,
Seni özlemekle geçirirken
Ve o ömrü
Gözlerine bir kere bakmaya adamışken
Ölümün bile senden önce geldiğini görmek.
Ölümün gözlerine
Senin gözlerinden önce bakacağımı bilmek..

Ey yar!
Duy beni
Duy sesimi
Ve bak
Ölüm bile senden önce geldi.
Sen hala
Nerdesin?
NEREDESİN..?