Neredesin Şiiri - Kenan Kervan

Kimse yoktu ki senden başka.
Kimsem olmamış ki hiç.
Öksüz kaldı sahipsiz bedenim.
Başladığım yerdeyim şimdi.
Yalnızım neredesin.

İçimi sen ısıtırdın bir tek.
Güneş bile sevindi bak gidişine.
Yazlar firar etti ömrümden.
Yüreğim titriyor şimdi.
Üşüyorum neredesin.

Güvendiğim yalnız sendin.
Gerçek dediğim her şey sen.
Karanlıklar yüzüme vuruyor yalanları.
Ruhumu boğuyor uzun geceler.
Korkuyorum neredesin.

Oysa beni sen anlardın bir tek.
Cümlelerim orucunda şimdi sükunun.
Harflerim yas tutuyor gidişine.
Ben de susuyorum sen gibi.
Sessiz kaldım neredesin.

Hasret her gün daha ağır geliyor.
Tutamıyorum gözlerimin isyanını.
Fırtınalar kopuyor içerimde.
Islanıyor sağanaklarında yüreğim.
Ağlıyorum neredesin.

Yaşatan sevgindi beni.
Varlığındı ayakta tutan.
Gücüm yok artık dayanmaya.
Bak işte ben de gidiyorum.
Ölüyorum neredesin.

Batıyor artık son kez güneş.
Bitiyor işte bu rüya.
Mum söndü bile çoktan.
Kıyametim kopuyor yetiş.
Yetiş artık neredesin.