Hani karşılaştık ya!
Sen müsaade istemiştin,
Hani sesini duymuştum.
Gecenin karanlığında parlayan Yıldızlar gibi,
Parlayan gözlerine çakılıp kalmıştım.
Deniz dalgası saçlarını kızıla boyamıştın,
Dudaklarını kan kırmızısına.
Buğday tenli vücudunda,
Beyaz bir elbise vardı.
Suya hasret toprağın,
Suyla kucaklaşması gibi.
Kavuşmuştum sana, işte kadınım dedim.
Kendimce Yılların hasretini atmış, aşkımı bulmuştum.
Aşk kokuyordun, sevgi kokuyordun.
Nasılda fark ettirdin kendini bana,
Nasılda yakaladın bir anda.
Ben senden sonra o istasyona çok gidişlerim oldu,
Lakin sen meçhule kavuşmuştun.
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Hanilçe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/14/neredesin-225.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!