Neredesin Şiiri - Fahrettin Kurşunoğlu

yüz kez geldik dünyaya beraberce
belki bin kez
sen hep öyle güzel kaldın içimde
ben ise ölümde tez
oysa beni tanımazdın hiç
ben deli sevdalı
ben sensiz

bir çinde bir magribde
hatırladığım ilk anı
gözlerimde
sen tuareg güzeli ben pers
askeri
çarpışırken çöl sıcağında
kulaklarımda mızraklar vınlardı
derin
kılıç yarası sol kasığımda
yine de gülerken
dedim
olsun sen varsın ya
sen beni tanımadın hiç
ben deli sevdalı
ben sensiz

sonra bir lejyonerdim ben
göğsü
madalya bezeli
sen ise dünyalar güzeli
kulak tırmalardı mitralyöz sesleri
mazgallar arasında
soğuk bedenim
olsun hiç tanımasan da
sevgilimdin benim
ben deli sevdalı
ben sensiz

hani galiçyada bir nöbetçi subayı
ben
gözlerin o gün daha da güzel
bulduklarında soğuk bakışlı
avuçlarım donmuş
olsun tanımasan da beni hiç
sen benden habersiz
güzel
ben deli sevdalı
ben sensiz

ben doğu cephesinde iken
sen saklıkentte bir prenses
parangalar altında
esir kampında
son nefesimde
belli belirsiz bir gülümseme
yüzümde
olsun tanımasan da beni hiç
sen benden habersiz
ben deli sevdalı
ben sensiz

otuzyedinci paralelde
soğuk bir günde
son hucuma kalktığımda
sabah erkende
son kez
gördüm gözlerinden
hiç olmayacaktı
bir dahaki kez
tükenmez savaşlar içindeyim
çaresiz
sen beni tanımazdın hiç
ben deli sevdalı
ben ümitsiz

tanrım nereden yedim şarapnel
anlayamadan
ben
oysa hayalin hala çılgınca
o gün
daha da güzel
son ölürken anladım o korkunç gerçeği
sen yoktun ki hiç
hiç var olmamıştın ki
sen