‘’Seni’’ tekrar sordum gök yüzüne,
Yıldızlar paniğe kapıldı.
Ay; kendini güneşin arkasına sakladı.
Gün ettiler, ışıkta kayboldu hepsi birden.
Hemen yağmur bulutlarını çağırdılar.
Sabaha karşı göz yaşlarımla buluşup,
Çılgın bir nehir gibi coştular.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




’Seni’’ tekrar sordum gök yüzüne,
Yıldızlar paniğe kapıldı.
Ay; kendini güneşin arkasına sakladı.
Gün ettiler, ışıkta kayboldu hepsi birden.
bu kısmı...harika olmuş...aynı güzellikte devam ettirebilrdiniz...gerisi de güzel olmuş ama demem şu ki...artık gözyaşı yağmur gibi klişe kelimler bayıyor san ki bilmem bana kızıyormusnuz ama açık fikrimi söylüyorum...
saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta