Nereden Nereye? Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Bir zamanlar biz de çok güçlü bir devlettik,
Adalet ve medeniyeti dünyaya biz öğrettik.
Dünyanın büyük çoğunluğunun hâkimi bizdik,
Mümkün müydü zulüm, zalimleri hizaya dizerdik.

İnsanımız başkasını kendisine tercih ederdi,
Gelen müşterisini bile komşusuna gönderirdi.
Savaştaki askerimiz şehit olamadığına ağlardı,
Giderken yediği üzümün parasını dalına bağlardı.

Hak, hukuk, adalet başların tek tâcıydı,
Haksızlık, vicdanlarda en büyük bir acıydı.
Gayri müslimlerin bile hakları korunuyordu,
Olmadı asla zulüm zira Kur'an'a dayanılıyordu.

İnancına öylesine içten bağlıydı ki bu millet,
Asırlar boyu kabul etmedi en küçük bir zillet.
Kur'an bulunan odada ayağını uzatıp yatmadı,
O şanlı devletimizi kuranlar ahfadını satmadı.

Devlet milletin hamisiydi, kollayıp koruyordu,
Millet devletinin emrinde ona güven duyuyordu.
Bu birlik ve beraberlik asırlar boyunca sürdü,
Bu bütünlük ve dayanışma kâfirin defterini dürdü.

Zaman geçti bozuldu bu duygu düşüncelerimiz,
Ne yazık ki yerlerde süründü o şanlı devletimiz.
Bir ara hainler ele geçirdiler cennet ülkemizi,
Yılanlar, çıyanlar istila etti güzelim hanemizi.

Amerika'nın, Avrupa'nın adeta kölesi olmuştuk,
Milli duruş yerine esaret duygusu ile dolmuştuk.
Amerika az öksürünce biz yatağa düşüyorduk,
Sıtmaya tutulup zangır zangır titriyor, üşüyorduk.

Daha sonra yeniden diriliş hamlesi başladı,
Milli mücadele ile yerliler, mandacıları haşladı.
Şu anda o şanlı günlere dönmenin eşiğindeyiz,
ABD ve Batı'nın değil Milli Görüşün beşiğindeyiz.
Salih Sedat Ersöz