Nereden Nereye Şiiri - Hacı Öztürk

Dün ilk kez sorguladım kendi kendimi,
Kırk yılın adı var nereden, NEREYE,
O kadar zorladım ki hayat bendini,
Gücüm yetmedi ki nereden, NEREYE.

Evrenin sonu yok, görünmez ucu bucağı,
Önceleri yorgancı, sonrası kahveci çırağı,
Ardından okul, dahası devlet kapısı,
Hatırlaması bile hoş nereden, NEREYE.

Esnaflık iyi işmiş, yapalım dedik,
Öğrenesiye kadar hayli direndik,
Onsekiz ayda hep geri, geri gittik,
Hem ağladık, hem güldük nereden NEREYE.

Sonunda karar verdik, yurtdışına çıkmaya,
Çoluğu, çocuğu emanet ettik konukomşuya,
Öyle zor geldi ki bu ayrılık 'ÖZTÜRK, , hacıya,
Aştık engin denizleri nereden, NEREYE.

29-07-2001
LİBYA