Daha dün annemin kucağındayken,şimdi ölüm döşeğindeyim.
Ömrün bu kadar kısa olduğunu,hastalandığımda fark ettim.
Ne gam,ne keder her şey basitti,ömrümün değerini bilemedim.
Nereden,nereye soruyorum kendime,şimdiye kadar ne ettim.
Bazen büyüklerimiz anlatırdı ölümü,hep kulak arkası ederdim.
Daha ben çok gencim,ölmeme daha çok var diye dalga geçerdim.
Zamanla yaşlanınca,ölümün yavaş,yavaş geldiğini hissettim.
Nereden,nereye soruyorum kendime,şimdiye kadar ne ettim.
En çok üzüldüğüm,oğlumu vatana,millete hayırlı yetiştiremedim.
Kızımı ise,çok zengin bir aile diye verdim,zavallıyı ziyan ettim.
Keşke,keşke diyorum ama,zamanın tükendiğini,geç fark ettim.
Az sonra,Azrail canımı alacak,az,çok nereye gideceğimi hissettim.
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/17/nereden-nereye-22.jpg)
Az sonra,Azrail canımı alacak,az,çok nereye gideceğimi hissettim.
KEŞKELERLE KAFA YORARKEN, FIRSATLARI KAÇIRIR VE YARIN, DÜNÜN İÇİN KEŞKE DERSİNİZ.
TÜM YORUMLAR (2)