Nereden Geldin? Şiiri - Onur Baran Karataş

Güneş bakmakta yüzüme pencereden.
Dedim bunca verdiğin acı nerden.
İsmini söylemeden yandı tenim, çok yeni daha acın gittin erkenden.
Soldu çiçeklerim, havam bozdu, kimden geldin neden.

Müsaade et terk edeyim kalbini, başka diyarlar bana gülümsüyor uzak bi yerlerden.
Hep yaş getirdin gözümden, gülmedi yüzüm sahiden.
Tufanlar arasında kaldı bu beden.
Sen ki yıldızımdın benim kaydın gittin gökyüzümden.
Kapkara artık gök yüzünden.

Hayat kibarca reddetti kalbimi, sen ise altındaki imzanın sahibi.
Bunca sahte gülüşlerle aldattın beni,
Yeteri kadar yer vardı kalpte, artık şarapnel yarası aldı yerini,
Kurtaramaz saatler, zaman bile yas tutuyor unutmak için açtığın derin izleri.