Sözün özüyle başlayayım kendimi anlatmaya,
Vasıfsızların vasfının sustuğu yerden geldim.
Derdimi anlatmak için gerek duymam ağlatmaya,
Derdin dile geldiği sessiz topraklardan geldim.
Toplasan bende belki senin kadar insanım,
Belki seninki kadar yoktur bile ihsanım,
İnsanına hayvanına hitap eder lisanım,
Dilsizin dillendiği sonsuz topraklardan geldim.
İhaneti sine yapıp düştüm dünya yoluna,
Yolun yarısında ise geçtim haram koluna,
Tıpkı filmlerdeki gibi geldim yolun sonuna,
Arşın göğü gerdiği yolsuz topraklardan geldim.
Kaldırınca kafamı şöyle içten bir offf çektim,
Kimseye suç atamam, hepsini kendim ektim.
Kendimi de suçlayamam, şu ana kadar tektim,
Tekil insanların elindeki tek-el topraklardan geldim.
Sonumuz herkes gibi senle de aynı biliyorum,
Dünyadaki şevkimin acizliğine sesleniyorum,
Seni neslime bıraktım sessizliğe gidiyorum,
Beni anlatabilecek tek satırı sunuyorum;
Gideceğimiz yolun sol şeridinden geldim;
Kısaca geçeceğin yolu geçtim de geldim...
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!