30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Akıl bırakmadı, elde var bir derin hülya,
Gözümün önünde sürekli bir güzel sima,
Gönül aptalın teki, akıl koskoca derya,
Bu güzel ay çehre nereden çıktı karşıma?
Ses ve ışık süzülüyor bedenler arası,
Bembeyaz yüzü ve gözleri gece karası,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi