Akıl bırakmadı, elde var bir derin hülya,
Gözümün önünde sürekli bir güzel sima,
Gönül aptalın teki, akıl koskoca derya,
Bu güzel ay çehre nereden çıktı karşıma?
Ses ve ışık süzülüyor bedenler arası,
Bembeyaz yüzü ve gözleri gece karası,
Birkaç bakışın hoş ve zamansız çakışması,
Bu güzel ay çehre nereden çıktı karşıma?
Çok şeyler söyler oysa anlayana bakışlar,
Kalbin ateşiyle gelip geçer soğuk kışlar,
Güzelliğe bak ki altın orandan nakışlar,
Bu güzel ay çehre nereden çıktı karşıma?
Sadece gidip dökül içinden tüm geçeni,
Cesaretin mi yoktu, edebin mi direndi?
Aklı meşgul etmişken işgal etmesin kalbi,
Bu güzel ay çehre nereden çıktı karşıma?
Kayıt Tarihi : 9.12.2019 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mısralarca anlatamadıklarımız bir cümleye sığmış gibi. Kalemine sağlık kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)