Bir zamanlar eski hülyaların kıyıya çarptığını boynuma bir bilinmezlik astığım gün hatırla. Gurbet günü bir sıla bulduğunu, Yüce dağlara eriyip süzüldüğüm gün hatırla.
Siz nereden bileceksiniz!
Metropolün sokaklarında Kaybolmuş ışıkların aslında benim gözlerim olduğunu.
Her sabah göğsümde açan karanfillerin, Her gece avuçlarımda kuruyup solduğunu Nereden bileceksiniz...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta