Nereden bileceksin ki...! Şiiri - Selim ...

Her geçen gün, sabrımın biraz daha zormuş,
zorlayanım'ın sen olduğunu, bilemezdim,
Bende sönmeyen, dinmeyen özlemler varmış,
Ömürlükmüş meğer,sır gibi sakladığımı,
Nereden bileceksin ki, Gülüm bilemezsin...

Fazlaca, sana sadık kaldığımdan,
O kadar ki güzel,çekici olduğundan,
Benimkisi, kronik özlem diyebilsem,
Tek başınasın,yük hafif diyemezsin,
Nereden bileceksin ki, bilemezsin...

Çok uzaktasın fakat,o kadar ki yakınsın,
Bitmeyen derindeymiş,meğer gözyaşlarım,
Uzayıp gidiyor işte,sana sonsuz durağım,
Gülüm,sen kalbimde, melankolik yaşadın,
Nereden bileceksin ki, bilemezsin...

Canıma cansın, yüreğimin harcı,
Sen, yüzündeki,tebessüm sebebi,
Bilmiyorsun,bakışların benzersiz liğini,
Yine şaşıracaksın,bu kadar ki sevildiğini,
Hak ediyor muyum, evet ediyor olduğunu,
Aklımdan,bir dakikalığına,çıkmadığını,
İkinci bir seçenek yok, tanımadığımı,
Enerjim,düşüncelerinde şarj olduğunu,
Nereden bileceksin ki, bilemezsin...

Geç kaldık diyorsun,kim bilir şimdi,
Hiç bir'i,sevginin önünde durmaz ki,
Görme isteğimin,sana ihtiyacı var,
Hayâl et Gülüm,sahipsiz değilsin ki,
Uzak saydığımız yer, yakın halbuki,
Tanısaydın,derdinle dertlenen insanı,
Avuçlarına, anahtarları bırakmıştım,
Halâ öylesin, güvendim yine yeniden,
Değişemem,İlk seni gördüğüm gibisin...
Nereden bileceksin ki, bilemezsin...
Selim Akman57